Manolis Wallace (Μανόλης Γουάλλες), Επίκουρος Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, Διευθυντής Εργαστηρίου Γνώσης και Αβεβαιότητας (ΓΑΒ LAB)

“Από την πληροφορική για πολιτισμό στην πολιτισμική πληροφορική”

Οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις στους τομείς της καταγραφής, της ανάλυσης και της προβολής έχουν ανοίξει νέους δρόμους συνεργειών μεταξύ της ιστορίας, του πολιτισμού, της τέχνης και της τεχνολογίας. Ποιο είναι όμως το στοιχείο που καθορίζει την επιτυχία ή όχι αυτών των συνεργειών και ποιο είναι το διαφαινόμενο μέλλον της περιοχής;

Γεωργία Αγγελάκη - Επιστημονική Συνεργάτης Εθνικού Κέντρου Τεκμηρίωσης

“Εδραιώνοντας την εθνική υποδομή για ανοικτό, διαλειτουργικό και επαναχρησιμοποιήσιμο ψηφιακό πολιτιστικό περιεχόμενο για την έρευνα, την εκπαίδευση και τις δημιουργικές βιομηχανίες”

Η εισήγηση θα εστιάσει στην παρουσίαση του SearchCulture.gr, της εθνικής υποδομής συσσώρευσης πολιτιστικού περιεχομένου καθώς και στη σημασία υιοθέτησης ελάχιστων κοινών προδιαγραφών διαλειτουργικότητας και ανοικτότητας από τους πολιτιστικούς φορείς που υλοποιούν έργα ψηφιοποίησης, για την ανάπτυξη ενός ενιαίου ψηφιακού δημόσιου χώρου με ιδιαίτερη αξία επανάχρησης στην εκπαίδευση, την έρευνα και τις δημιουργικές βιομηχανίες.

Πολυξένη Μάντζου - Καθηγήτρια, Τμήμα Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΔΠΘ & Πρόγραμμα PALIMPSEST

“Μετα-τυπολογίες: το μουσείο”

Τα μουσεία είναι από τις πιο παραδειγματικές αρχιτεκτονικές τυπολογίες σχετικά με τον αντικειμενοποιημένο, αλφαβητικό, μοντέρνο κόσμο. Στην σύγχρονη εποχή παρατηρείται μια μείξη των παραδοσιακών τυπολογιών, που επίσης επηρεάζει τα μουσεία. Νέοι τρόποι οργάνωσης και ταξινόμησης του κόσμου και νέες αντιλήψεις σχετικά με τη θέση των υποκειμένων σε αυτόν, επιβάλλουν τον επανασχεδιασμό του μουσείου.

Βικτώρια Φερεντίνου - Επίκουρη Καθηγήτρια, Σχολή Καλών Τεχνών, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων

“Οπτικές Οικοτοπίες: προς μια οικολογία της πολιτισμικής κληρονομιάς μέσα από τη σύγχρονη τέχνη”

Σύμφωνα με τη διεθνή βιβλιογραφία, το φυσικό περιβάλλον είναι άρρηκτα συνυφασμένο με την υλική και άυλη πολιτισμική κληρονομιά. Η εισήγηση εξετάζει τη σύμπραξη εικαστικής πρακτικής, οικολογικής θεωρίας και περιβαλλοντικού ακτιβισμού στη σύγχρονη τέχνη μέσα από παραδείγματα που παρουσιάστηκαν στο συμπόσιο Οπτικές Οικοτοπίες που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο της 1ης Μπιενάλε Δυτικών Βαλκανίων. Κύριος στόχος είναι ο θεωρητικός αναστοχασμός γύρω από την αειφορική χρήση όψεων της πολιτισμικής κληρονομιάς από σύγχρονους καλλιτέχνες που επιχειρούν να εγείρουν ζητήματα περιβαλλοντικού προβληματισμού.

Νίκος Πασαμήτρος - Υποψήφιος Διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων, Πάντειο Πανεπιστήμιο & Υπεύθυνος Έρευνας Inter Alia

“Προσεγγίζοντας Τόπους Σκοτεινής Πολιτιστικής Κληρονομιάς μέσω της Εικαστικής Δημιουργίας: Το Πρόγραμμα ECHO (European Cultural Heritage Onstage)”

Η εισήγηση βασίζεται στην ιδέα της ενδυνάμωσης της πολιτιστικής κληρονομιάς στο επίπεδο της κοινότητας και στην προσέγγιση της σκοτεινής κληρονομιάς και ιστορίας μέσω της καλλιτεχνικής δημιουργίας ως τρόπο αναστοχασμού των συλλογικών τραυματικών εμπειριών. Αναπτύσσεται η περίπτωση του προγράμματος ECHO που έλαβε χώρα στη Μπίτολα (Βόρεια Μακεδονία), το Νόβι Σαντ (Σερβία) και το Βελίκι Πρεσλάβ (Βουλγαρία).

Στο πλαίσιο του σεμιναρίου, οι συμμετέχοντες/-ουσες θα αποκτήσουν γνώσεις σχετικά με: (α) τα ψηφιακά αρχεία και αποθετήρια πολιτιστικής κληρονομιάς (π.χ. Europeana, OpenGLAM, SearchCultutre), (β) τις άδειες Creative Commons και (γ) ορισμένες καλές πρακτικές δημιουργικής επανάχρησης αυτής της ψηφιακής πολιτιστικής κληρονομιάς. Επιπλέον, με τη χρήση διαδικτυακών προγραμμάτων και εργαλείων επεξεργασίας φωτογραφιών και εικόνων, θα δημιουργήσουν τα δικά τους παράγωγα έργα.

Προαπαιτούμενα: laptop με φορτιστή και βασικές γνώσεις Η/Υ και διαδικτύου.
Οι θέσεις είναι περιορισμένες και θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας. Για εγγραφή συμπληρώστε τη φόρμα στον ακόλουθο σύνδεσμο ως τις 14 Μαΐου:
https://forms.gle/zfu3pX1WpAN2vGDz7

Σκηνοθεσία: Yana Nikolova Παραγωγή: Βουλγαρία, 21', 2010

Το αίσθημα της ανθρωπιάς, της γειτνίασης, του διαχωρισμού από μια συνοριακή γραμμή, μια γλώσσα, μια εθνικότητα. Διαφέρουν τελικά τόσο οι νοοτροπίες μας; Ποιοί ήμασταν μέχρι πρόσφατα και ποιοί είμαστε σήμερα.